Chile

¡Hola chicos!

De tweede week van onze roadtrip was en is nog steeds geweldig. Nadat we een weekend in Cholilla (Argentinië)zijn geweest, gingen we naar Travelin (Argentinië). Travelin is een super klein Welsch dorpje, echt heel schattig. We zijn hier één nacht gebleven. Nadat we uiteten waren geweest zijn we naar een casino geweest. De casino was super klein, je had er een paar fruitmachines en een electronische roulette tafel. Dus wij namen plaats aan de electronische roulette tafel om wat te spelen. Later kwamen we erachter dat het allemaal een grote corrupte zooitje was, maar we zijn er met winst vertrokken. Natuurlijk niet veel, maar we houden helemaal niet van gokken, het was meer voor de lol dat we daar naartoe zijn geweest. Tijdens het gokken dacht ik zal ik een foto maken. Op het moment dat ik mijn fototoestel wilde pakken om de foto te maken, stonden ineens vier gasten achter mij klaar om mij te bespringen. Zo grappig om te zijn, normaal zijn de Argentijnen niet vooruit te krijgen, maar in dit soort situaties zijn ze super snel. Achteraf is het natuurlijk logisch dat je geen foto´s mag maken in casino´s, maar weet ik veel, ik ben maar een domme toerist. Was wel grappig, want net nadat ik probeerde een foto te maken, won Ted de jackpot en stopten we ermee en gingen we daar weg. Ze zullen wel gedacht hebben....
De volgende dag gingen we verder met onze reis naar Chile. Aan de grens van Chile kreeg ik een mooie stempel in mijn paspoort. We moesten onze twee gaucamoles, 1 ui en knoflook inleveren, want je mag geen eten meenemen vanuit Argentinië naar Chile. De Argentijnen en de Chilenen mogen elkaar echt niet, het is netzoals Nederland en Duitsland, maar hier is het nog veel erger. De Argentijnen zeiden tegen mij dat de Chilenen stugge onvriendelijke mensen waren en dat het in Chile niets aan is. Nu dat ik in Chile ben geweest, vind ik de Chilenen veel vriendelijker. En het land is zo ongelofelijk mooi, het is hier super groen en overal zie je mooie cascades (watervallen), het is net een oerwoud hier. En in het gebied waar we zijn geweest zijn de stadjes niet ouder dan 20, 30 jaar, dat is echt ongelofelijk, dus de natuur is hier echt nog ongerept. Het enige nadeel van Chile is dat het zo ongelofelijk duur is, het is net zo duur als in Nederland, dus het kost me een fortuin om hier lang te blijven. Maar het is zeker een land om nog eens naar terug te gaan. Het is ongelofelijk om te zien hoe vriendelijk de mensen hier zijn en de uitstraling van deze mensen is zo mooi. Vooral de oudere Chilenen hebben echt een geleefd gezicht, ik kan het net goed uitleggen, maar het is gewoon super.
Maar goed na een hele dag in de auto hebben gezeten, met veel heel veel regen zijn we aangekomen in Chaiten. De wegen waren echt verschrikkelijk, ze hebben in dit gedeelte geen geasfalteerde wegen, dus dat was echt vreselijk om over te rijden.
Woensdag zou Trixi aankomen met de boot in Chaiten. Dus hadden we een mooie spandoek gemaakt om haar te verwelkomen. Op de spandoek hadden we geschreven: Hoi Trixi, ik heb mijn vrouwen voor jou verlaten!! Natuurlijk in het spaans hadden we dit op de spandoek geschreven. Ted zou de spandoek vasthouden, omdat Ted drie keer getrouwd is geweest en we maken daar constant grappen om. Het was echt geweldig, je had de gezichten moeten zien van alle mensen eromheen, ongelofelijk!!! We hebben zo hard gelachen, geweldig!!! Ik heb hier hele mooie foto´s van zal de volgende keer wanneer ik wat meer tijd heb proberen het op internet te zetten.
Chaiten is een geweldig mooi plaatsje aan de kust van Chile. De zonsondergang is hier zo mooi, ongelofelijk.
Donderdag was het een super mooie dag in Chaiten. De dagen ervoor had het heel hard geregend en konden we bijna niets van de natuur zien. En op donderdag zagen we pas echt hoe mooi het hier is. Chaiten is in het zuiden van Chile omringd met vulkanen, overal mooie bergen met sneeuw op de toppen en super mooie rivieren...wow!! Deze dag zijn we in een soort van natuurpark geweest. Een Amerikaan had hier een grond gekocht van ongeveer 3000 hectare (als ik het goed heb) en dit stuk land mag is toegankelijk voor iedereen, mensen mogen hier zelfs gratis kamperen als ze willen. Echt super!! Dus hier zijn we de hele dag wezen wandelen, de mannen zijn hier wezen flyfishen en ik en Trixi hebben voor uren gewandeld. We hadden heel wat bij te praten van de laatste keer dat ik haar gezien had. Aan het einde van de dag zijn we naar natuurlijk warmwaterbronnen geweest. Dit gebied is omringt met vulkanen, dus je hebt hier overal warmwaterbronnen waar je in kunt zwemmen. Dit is zo ongelofelijk mooi, midden in de natuur, geen huizen te zien in de bergen, blauwe lucht, waren we heerlijk aan het zwemmen in de warmwaterbronnen. Dat was echt super relaxed, want ik heb hier nog geen één keer gezwommen, omdat het water hier ijs en ijskoud is. Op dit soort dagen geniet je extra en realiseer ik me wow wat heb ik het hier toch goed en ben ik zo blij dat ik deze stap heb genomen om te gaan reizen. Al deze ervaringen heb ik echt nooit willen missen.
Het leuke van reizen is dat je mensen, zoals Trixi, Ted en Peter zo goed leert kennen. Zonder vooroordelen te hebben, want je weet niet hoe ze thuis leven, wat hun opleidingen zijn geweest etc. etc. dus wat ik bedoel is dat je misschien dit soort mensen thuis nooit zo goed leert kennen in zo´n korte periode. Je neemt ze zoals ze zijn, dat is echt ook een ervaring wat ik hier heb geleerd en dat maakt reizen ook zo gaaf.
Maar goed terug naar de verhalen op het moment zitten we nu in Futaleufu. Ik ga zo met Trixi wandelen. Morgen gaan we terug naar Bariloche. In El Bolsón gaan we overnachten en maandagochtend zijn we weer terug in Bariloche.
Oh ik moet nu stoppen, het internetshop gaat nu dicht. Zal morgen of in Bariloche verder mijn verhaal afmaken en mijn verdere plannen vertellen.

Ciao lieve mensen en ik ben nog steeds blij om al jullie reacties te lezen. Heb alleen niet veel tijd om iedereen persoonlijk een berichtje te sturen, maar zal mijn best doen!!!

Een grote Beso!!!

Daphne