Hola Holanda!!
Door: Daphne
Blijf op de hoogte en volg Daphne
26 Februari 2007 | Argentinië, Buenos Aires
Dag schatjes!!!
Het is alweer een maand dat ik hier zit...de tijd gaat hier echt snel voorbij. Morgen ga ik mijn reis naar het zuiden regelen, want zaterdag of volgende week vertrek ik al.
Afgelopen week was weer super geweest en mijn spaans gaat steeds beter. Vandaag heb ik zelfs een spaanse film over Che gezien en ik kon het aardig goed volgen.
Afgelopen weekend ben ik samen met Trixi gaan hiken in de bergen. We hadden in de ochtend de bus gemist, waardoor we met een taxi moesten gaan (anders moesten we 2 uur wachten en daar hadden we niet zoveel zin in). Alleen de taxi chauffeur wist ook niet waar hij ons moest afzetten (kwamen we later achter), dus daar stonden we in de middle of nowhere met waarschuwingsbordjes zone militaire....o jee dachten we geen huisje in de buurt te bevinden alleen maar bergen en zand. Maar goed wij gingen maar wandelen in de richting dat de chauffeur ons op had gestuurd. Uiteindelijk na een half uur zagen we een brug en mensen. Dus wij erop af en we vertelden dat we naar Refugio San Martin (Jacob) wilden gaan hiken, maar goed zij wisten ook niet waar we naartoe moesten gaan. Ongeveer wisten we wel waar we naartoe moesten gaan. Zolang we de rivier zouden volgen moesten we weer op het goede pad uitkomen. Dus wij gingen wandelen langs de rivier. Gelukkig was er wel een soort van pad naast de rivier, maar dat ging midden door de bossen, en we moesten steeds hoger wandelen tot we aan de top van de berg waren (was niet een super hoge berg, maar toch). Na twee uur hiken kwamen we bij een pad uit, waar we onder de bosjes moesten kruipen echt niet normaal, toen hadden we echt zoiets, hier kappen we mee, we gaan terug. Want om ons heen zagen we alleen maar bomen, bomen en bomen. Net toen we terug wilden gaan kwamen we een hele familie tegen (echt lache was net de familie Von Trap), en die vertelden ons waarschijnlijk loopt het officiele pad er vlak naast, dus als we nog een stukje verder zouden lopen dan zouden we hoogstwaarschijnlijk op het goede pad uitkomen. Dus goed, dan nog maar ff doorlopen, want 2 uur voor jan lul lopen hadden we echt geen zin in. En ja hoor uiteindelijk waren we op het goede pad gekomen. Geweldig!!!!
Dus toen begon onze wandeling eindelijk....later kwamen we erachter dat het pad waar we op uit waren gekomen het begin was van het officiële pad. Maar goed we hadden wel een enorm mooi uitzicht en het was net wandelen in een oerwoud, dus dat was wel cool. Heb wel veel hagedissen gezien, Fa!! Ik heb er ook één op de foto gezet, zal die foto binnenkort op de site zetten!!
Maar goed uiteindelijk kwamen we ´s avonds bij de Refugio aan, helemaal kapot. We hadden in totaal 8 uur gehiked, niet normaal!!! In Bariloche hadden ze bij het informatiebureau gezegt dat het een heel gemakkelijke route was, nou dus niet hé, we moesten over kapotte bruggen lopen, rotsen beklimmen, rivieren oversteken via stenen, uren en uren en uren wandelen zonder vooruitzicht hoelang we nog moesten gaan. Maar goed ik vond het wel spannend, maar mijn voeten konden echt niet meer op het eind.
Uiteindelijk aangekomen in de Refugio, stond ons een heerlijke warme maaltijd te wachten. Dat heeft me zo heerlijk gesmaakt, na zo´n stevige wandeling echt heerlijk.
De volgende dag heb ik een berg beklommen en super mooie foto´s genomen (ik heb er een paar nieuwe op de site gezet). Dat was echt stoer, wandelen tussen losse stenen, het was echt klimmen. De weg terug was iets minder, want je moest super goed uitkijken waar je loopt anders glij je zo een paar meter naar beneden. Heerlijk ik heb me in geen jaren zo gezond gevoelt, haha!!
Wat ook erg lache was, was op zaterdag was er een competie, waar 150 mensen rennend-hikend over de bergen gingen, echt gestoord. Waar ik normaal drie dagen over zou doen dat doen zij in één dag en bergen zo hoog en zo steil dat je denkt dat is onmogelijk. Echt gestoord, maar wel cool om te zien. En daar doen dan allerlei mensen aan mee, zelfs de oudjes, en wat een spieren hebben die zeg, echt niet normaal!! Maar wel cool om te zien.
Maar goed dit was in het kort mijn avonturen van het weekend. Verder gaat alles goed met mij en af en toe mis ik wel iedereen thuis!!! En Gijs ook soms wel, dan kijk ik naar mijn foto´s en ben ik weer helemaal blij. Ik heb hier zoveel dingen te doen, dus echt tijd om te missen heb ik ook niet, maar ja je hebt van die momenten hé!!!
Waar ik hier ook helemaal weg van ben is het drinken van mate. Dat is een soort thee, een bittere kruiden thee met cafeïne.
De mensen hier drinken het in een beker met een zilveren rietje. En dat drinken ze hier overal in de bus, thuis, op het werk, op het terras, op het strand echt overal!! En iedereen drinkt ervan, de hele beker gaat rond. Dat is zo gezellig, het is een hele sociale gebeuren. Net zoals een waterpijp, maar dan met thee.
Ik heb alweer een heel verhaal geschreven, dus ik stop ermee, anders ga ik jullie nog vervelen.
BESO!!!!!!!!!!!!!!!!!
Haste Luego!!!!!
Ciao lieve schatjes
Het is alweer een maand dat ik hier zit...de tijd gaat hier echt snel voorbij. Morgen ga ik mijn reis naar het zuiden regelen, want zaterdag of volgende week vertrek ik al.
Afgelopen week was weer super geweest en mijn spaans gaat steeds beter. Vandaag heb ik zelfs een spaanse film over Che gezien en ik kon het aardig goed volgen.
Afgelopen weekend ben ik samen met Trixi gaan hiken in de bergen. We hadden in de ochtend de bus gemist, waardoor we met een taxi moesten gaan (anders moesten we 2 uur wachten en daar hadden we niet zoveel zin in). Alleen de taxi chauffeur wist ook niet waar hij ons moest afzetten (kwamen we later achter), dus daar stonden we in de middle of nowhere met waarschuwingsbordjes zone militaire....o jee dachten we geen huisje in de buurt te bevinden alleen maar bergen en zand. Maar goed wij gingen maar wandelen in de richting dat de chauffeur ons op had gestuurd. Uiteindelijk na een half uur zagen we een brug en mensen. Dus wij erop af en we vertelden dat we naar Refugio San Martin (Jacob) wilden gaan hiken, maar goed zij wisten ook niet waar we naartoe moesten gaan. Ongeveer wisten we wel waar we naartoe moesten gaan. Zolang we de rivier zouden volgen moesten we weer op het goede pad uitkomen. Dus wij gingen wandelen langs de rivier. Gelukkig was er wel een soort van pad naast de rivier, maar dat ging midden door de bossen, en we moesten steeds hoger wandelen tot we aan de top van de berg waren (was niet een super hoge berg, maar toch). Na twee uur hiken kwamen we bij een pad uit, waar we onder de bosjes moesten kruipen echt niet normaal, toen hadden we echt zoiets, hier kappen we mee, we gaan terug. Want om ons heen zagen we alleen maar bomen, bomen en bomen. Net toen we terug wilden gaan kwamen we een hele familie tegen (echt lache was net de familie Von Trap), en die vertelden ons waarschijnlijk loopt het officiele pad er vlak naast, dus als we nog een stukje verder zouden lopen dan zouden we hoogstwaarschijnlijk op het goede pad uitkomen. Dus goed, dan nog maar ff doorlopen, want 2 uur voor jan lul lopen hadden we echt geen zin in. En ja hoor uiteindelijk waren we op het goede pad gekomen. Geweldig!!!!
Dus toen begon onze wandeling eindelijk....later kwamen we erachter dat het pad waar we op uit waren gekomen het begin was van het officiële pad. Maar goed we hadden wel een enorm mooi uitzicht en het was net wandelen in een oerwoud, dus dat was wel cool. Heb wel veel hagedissen gezien, Fa!! Ik heb er ook één op de foto gezet, zal die foto binnenkort op de site zetten!!
Maar goed uiteindelijk kwamen we ´s avonds bij de Refugio aan, helemaal kapot. We hadden in totaal 8 uur gehiked, niet normaal!!! In Bariloche hadden ze bij het informatiebureau gezegt dat het een heel gemakkelijke route was, nou dus niet hé, we moesten over kapotte bruggen lopen, rotsen beklimmen, rivieren oversteken via stenen, uren en uren en uren wandelen zonder vooruitzicht hoelang we nog moesten gaan. Maar goed ik vond het wel spannend, maar mijn voeten konden echt niet meer op het eind.
Uiteindelijk aangekomen in de Refugio, stond ons een heerlijke warme maaltijd te wachten. Dat heeft me zo heerlijk gesmaakt, na zo´n stevige wandeling echt heerlijk.
De volgende dag heb ik een berg beklommen en super mooie foto´s genomen (ik heb er een paar nieuwe op de site gezet). Dat was echt stoer, wandelen tussen losse stenen, het was echt klimmen. De weg terug was iets minder, want je moest super goed uitkijken waar je loopt anders glij je zo een paar meter naar beneden. Heerlijk ik heb me in geen jaren zo gezond gevoelt, haha!!
Wat ook erg lache was, was op zaterdag was er een competie, waar 150 mensen rennend-hikend over de bergen gingen, echt gestoord. Waar ik normaal drie dagen over zou doen dat doen zij in één dag en bergen zo hoog en zo steil dat je denkt dat is onmogelijk. Echt gestoord, maar wel cool om te zien. En daar doen dan allerlei mensen aan mee, zelfs de oudjes, en wat een spieren hebben die zeg, echt niet normaal!! Maar wel cool om te zien.
Maar goed dit was in het kort mijn avonturen van het weekend. Verder gaat alles goed met mij en af en toe mis ik wel iedereen thuis!!! En Gijs ook soms wel, dan kijk ik naar mijn foto´s en ben ik weer helemaal blij. Ik heb hier zoveel dingen te doen, dus echt tijd om te missen heb ik ook niet, maar ja je hebt van die momenten hé!!!
Waar ik hier ook helemaal weg van ben is het drinken van mate. Dat is een soort thee, een bittere kruiden thee met cafeïne.
De mensen hier drinken het in een beker met een zilveren rietje. En dat drinken ze hier overal in de bus, thuis, op het werk, op het terras, op het strand echt overal!! En iedereen drinkt ervan, de hele beker gaat rond. Dat is zo gezellig, het is een hele sociale gebeuren. Net zoals een waterpijp, maar dan met thee.
Ik heb alweer een heel verhaal geschreven, dus ik stop ermee, anders ga ik jullie nog vervelen.
BESO!!!!!!!!!!!!!!!!!
Haste Luego!!!!!
Ciao lieve schatjes
-
27 Februari 2007 - 08:53
Marjo:
Hee liefje! Ik heb weer hard gelahen om je mooie avontuur, echt wat voor jou hè. Hihi. Ook mijn collega's moesten er erg om lachen. Veel plezier Daf! Dus van de zomer in Kroatie kunnen we rustig de berg op hiken met jouw ervaring:) XXX -
27 Februari 2007 - 09:10
Gijs:
Lieve Daphne, je kunt (als je mij zo mist) ook lekker gaan reizen in Nederland. Drenthe, Gelderland, Overijssel allemaal schitterende provincies. Nederland is veel mooier dan velen zich kunnen voorstellen...
Nee, leuke verhalen weer, geniet er maar lekker van (en van die mooie, stoere salsa leraar:)).
Gijs -
27 Februari 2007 - 11:29
Ronald:
Ha die Daf,
ik wist altijd al dat je graag wandelde..... Gelukkig weer veilig terug hihi..
Groetjes -
27 Februari 2007 - 12:33
Hanneke :
nou,dat is geweldig ,al dat gewandel.Maar doe je wel voorzichtig.Je kunt wel verdwalen.Leuk die fotosessie voor onze trouwdag.Echt een verrassing,dank je wel ook.liefs,hanneke. -
27 Februari 2007 - 13:21
Martin B.:
Tjonge jonge jonge.... ogen en oren te kort...wat een verhaal. De ware helden!!! Leuk dat je GIjs soms toch ook wel mist...tijdens die momenten. Ik kijk naar buiten, het weer druilt en mijn dochtertje sjouwt haar blauwe driewielertje uit het hokje van hout dat achter op de tuin staat. Fietsend verdwijnt ze door de schuttingdeur. Nu nog de schuttingdeur.. als ik hard roep, dan hoort ze me en komt ze vragen wat er is.... Over twintig jaar.... O mijn lieve lieve God.... zal ze aan het hiken zijn in.....
En dan mail ik: ja schat, leuk schat, fijn dat je je zo vermaakt.....
Lady D,
Top meid... wat zul je veranderd zijn, voorla ook bruiner.
Liefs,
Martin -
27 Februari 2007 - 17:06
Arjan:
Hey Daf, super joh die verhalen en dan dat hiken... echt iets voor jou!! dusss... Beetje jaloers?? mmm tja, wel een beetje denk ik, beetje veel. Have fun, geniet veel, maak mooie plaatjes want we willen alles zien.
Groetjes vanuit een koud, nat en iedere dag weer hetzelfde Nederland!
Ciao, Arjan -
27 Februari 2007 - 17:15
Judith:
Oooh Daphne we denken hier aan je hoor!!! Om ons leven hier wat op te vrolijken hebben we ons opgegeven voor de Stilettorun in de PC Hooftsraat. Een wedstrijd van vrouwen op hakken van minimaal 9 cm hoog en maximaal 1,5 cm breed :-D!!! Kan je lachen joh... Stel gillende vrouwen bij elkaar... Alleen jij hoort hier ook tussen :-D!!! Nou ja, we zullen aan je denken... Leuk je verhalen te lezen!!! Heerlijk lekker weg van huis. Ik wil oooook :-D!!! -
27 Februari 2007 - 18:39
Janja:
Lieve Daf,Ik was erg gelukkig dat je mij op mijn verjaardag belde. Heerlijk om je stem te horen. Mijn verjaardag heb ik drie dagen gevierd, erg druk maar heel gezellig. Gijs was er ook,alleen...
Wat woon je bij een leuke familie, vind je niet jammer om nu al weg te gaan? Met wie ga je nu verder reizen?
Veel liefs van mamma. -
27 Februari 2007 - 18:43
Pappa:
Hoi Lieverd, gelukkig ben je weer helemaal heel van die berg afgekomen. Maar het zijn wel hele mooie avonturen die je beleeft. Hoe gaat het eigenlijk met je voeten met al dat hiken?
Ook de nieuwe foto's zien er heel mooi uit. Wat woon je bij een grote familie, wie staan er allemaal op de foto?
Vertel je ook wat je plannen zijn voor de komende weken, waar je naar toe gaat en met wie?
Veel liefs en kusjes, Gerard -
27 Februari 2007 - 19:56
John En Janny:
Alles weer gelezen.
De groeten J en J -
04 Maart 2007 - 13:12
Evelyn:
He Daf, pittige journey! Knap van je! Heb je nu ook een goeie tas en schoenen?
X. Eef
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley